Ата жолы - бабалар салған ізбенен

ІІ. Ата жолына қалай келдім.

Менің атым- Гүлмира. Əкемнің аты Қожакелді. 1975 жылдың 10-шы желтоқсанында өмір есігін ашыппын. Анамның  аты — Закира. Мен үйдің ең кішісімін.

Құдай мені намысшыл, ұялшақ етіп жаратқан екен. Ішкі дүниемде кіммен сөйлесемін білмеймін, əйтеуір сөйлесіп жүретінмін.

Менен 6 жас үлкен əпкем бар. 21-жасында қатты ауырып қалды. Үлкен қалада дəрігердің оқуында оқып жүретін. Қалада ит тістеп алыпты, есінен айрылып қалды. Əке-шешем емші-домшы, молдаларға қарата беріп, 6 ай дегенде емдеп , сауықтырып алды. Қырғызстанда 40 жаста Қадіржан деген тəуіпке емделді. Ол кісі əпкеме батасын беріп, емші етіп шығарып салыпты. Қасына серік етіп анамды қосыпты. Əпкем есін жиған соң, емшілік жасамаймын деп, анам ісін жалғастыра берді. Анам ешбір діни қағиданы ұстанған жоқ. Екі туысымның істеп жүрген ісіне ішкі дүнием қарсы болды. Түсінбейтінмін. Жасым 25-ке келе мені аруақ қыса бастады. Мен де де емшілік қабілеттерді сезе бастадым. Түс көрсем, бəрі оңынан келетін болды. Енді өзім қайтсем қабылетімді ашам деп іздене бастадым. Анам мен əпкем сияқты осы дүниенің қызығын таңдамаймын деп шешім қабылдағаныммен, қанша керекті қасиет иесін іздесем де, мүлдем таппадым. Емші, тəуіп, молда, магистр, эзотерик дегендермен оңаша кездесіп, сөйлесе келе олардың істері ұнамайтын.

Тағдырдың айдауымен солтүстікке де қоныс теуіп келдік.

32-33 жасыма қарай, керекті адамды таптым ғой деймін.

Астана қаласы, 2008- дің ақпан айында, жұмыс жайым базарда менің қасыма Бақытжан деген келіншек келіп маған: » Саған айтар сөзім бар», — деді. Сол   Бақытжанның ерекше қасиет иесі екенін жүрегіммен сезіп білдім. Мен оған: » Сен арқалысын ба, неге үндемей жүрсін?»- деп сұрақтың астына алдым. Оның мінезі ауыр еді, жəй ғана «кешке үйге кел, бір жерге апарамын», деді.

Бақытжанның  сенде сөзім бар деген сөзін басқаша түсінсем болады ғой, жоқ маған ғайыптан тура сол қасиет жайлы іс болатынын сездірді.

Толық оқу…

І. Мен Ата жолына қалай келдім?

Бұл жолдың шет жағасын шамамен 2003 жылдарда естідім. Қызылордада ата-енеммен бірге тұратын кезім еді. Бір күні енем екеуміз менің төркініме қонаққа бардық. Сол жақта өзімнен үлкен апам Алматыда аруақтармен сөйлесетін адамдар шығыпты деп айтып отырды. Мен оған онша мән бермедім.

— Екі ортаға телефон орнатып қойған шығар, — дедім әзілдеп. Негізі қазақы ем, құмалақшы дегенге онша қызыға қоймайтын едім.

«Атаң құсап сөйлейсің ау, жынды»,-деп енем күлді. Атам қалжыңдап, күлдіріп сөйлейтін адам еді. Ата жолы туралы бар білгенім осы еді.  Бірақ, бұның Ата жолы деп аталатынын, бабалардың салып өткен даңғыл да қасиетті жол екенін қайдан білейін.

2005 жылы жұмыс барысымен Астанаға көшіп келдік. Бастапқы кезде күйеуімнің нағашыларымен саяжайда үй жалдап тұрдық. Бір күні бірге тұратын абысыным былай деп әңгіме айтты.» Ағам бір жерге барған екен, сол жақтан  Түркістанға барыпты. Арақ ішуге, темекі шегуге болмайды депті. Содан бәрін қойып жақсы болып кетті»,-деді.

— Жақсы болған екен,-дедім де онда да мән бермедім.

2007 жылы астаналық ұлымды босандым. Маған көмектеспекке Қызылордадан артынып-тартынып, қыстың көзі қырауда туған апам мен сіңлім келді. Сол кезде апамның үйден қиналып жүрген кезі еді. Аудан орталығынан қалаға көшіп, қаланың шет жағынан екі бөлмелі үй салып алған. Бірақ, суы өте алыста, баласына мектебі алыс, әрі әні міне бұзылуға (сносқа) кететен жер болды. Қаланың ортасынан сатып алуға қаражат жетпейді. Бірақ, күйеуі, балалары бар, асып таспаса да өзіне шақ дәулеті де бар еді. Маған аруақтармен сөйлесетін адамдар бар екен деп айтқан апам сол еді. Қай жерде құмалақшы, емші бар қалдырмай барып жүретін.

Бір күні: «Осы жақта жақсы білетін құмалақшы бар ма, ана үйіміз қиын болып тұр ғой бізге»,-деді. Сол кезде абысынымның айтқан әңгімесі есіме түсіп кетті.  Абысыныммен хабарласып  менімен бірге тұратын інім екеуін сол жаққа жібердім. Толық дәрет алып қайтадан келіңдер деп айтты деп екінші рет тағы барды. Содан келгесін: «Құмалақшың не деді?,»-деп сұрадам.

«Олар құмалақшы емес екен, тақпақтап, өлеңдетіп түсініксіз тілде сөйлейді, аруақтардың батасын жеткізіп береді екен. Сол жақтағы әйел білмеген ғой деп біреумен өзімен-өзі сөйлесіп тұрды, сосын бізге толық дәреттеріңді алып тағы келіңдер деп жіберді. Екі бөлмелі, бірақ үш бөлме есебі үй аласыңдар деп айтты»,-деді. Расында, Қызылордаға барған соң көп ұзамай апам қайынапасы көмектесіп үй сатып алды. Үйі о бастағы жоба бойынша үш бөлмелі екен, бірақ бір бөлмесінің арасын ашып ас үйге қосып жіберіпті. Міне, Ордадан бата алып кеткен апамның басында осындай хикмет болған.

Толық оқу…