Ақ Ұл атадан мөр алғанда


Ақ Ұл атадан ашылғанда адамның көптігі соншалық аулаға сыймады. Сыртта күтіп тұрған біз біреулердің жылап шығып жатқанын көріп қорықтық. Біреулер егер арқаңнан үш рет ұрса да үн шықпаса мөр бермейді екен деп жатты. Бір кезде менің де кезегім келді. Ине шаншар жер жоқ. Адамдар үш қатар отыр. Алдыңғы қатарда отырған молданың арқасынан үш рет алақанымен ұрса да бір түрлі дыбыспен ыңыранғандай болып отырды. Бірақ, сөйлемеді. Солай жағалап келе жатты.

Жүрегім аузымнан шыға жаздап отырғанмын, кенеттен арқамнан бір алақанымен ұрғанда, «бісімілла» дедім де тоқтап қалдым. Сосын тағы ұрды. «Ей ұрпақтың баласы!»,- дегенім сол екен, екінші аққу қыз: «қай ата?» дегенде «Сүйінбай ата» дедім. Маған бара бер деді.

Міне, маған шын, басқаға ертегі! Құдайда қазына көп! Бұл да қарапайым қазақ баласына берген Алла Тағаламның мұғжизасы екен.

Балия апа

Добавить комментарий

Ваш адрес email не будет опубликован. Обязательные поля помечены *